بررسی مقایسه ای ماست سلها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو

خلاصه: سابقه وهدف: از آنجاییکه طبق مطالعات قبلی از لحاظ هیستوپاتولوژیکی نوع و تعداد ماست سلها در(Oral Lichen Planus) OLP تغییر می‌یابد. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه‌ای ماست سل‌ها به منظور کمک به  شناسایی بیماری OLP و افتراق آن از  (Oral Lichenoid Reaction) OLRمواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی 34 بلوک پارافینه لیکن پلان  و 26 بلوک پارافینه ضایعات لیکنوئید دهان از بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. برش‌های 5 میکرونی تهیه شده از بلوک‌های پارافینی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو به روش استاندارد رنگ‌آمیزی و سپس با میکروسکوپ نوری بررسی شدند.  در نهایت ماست سل ها بر حسب تعداد کل، تعداد سلول‌های دگرانوله و نسبت ماست‌سلهای دگرانوله به کل ماست‌سلها بررسی و محاسبه گردیدند و در نهایت داده‌ها با کمک نرم افزار SPSS 18 و با آزمون Mann-Whitney مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نمونه‌ها شامل 34 مورد لیکن پلان (23 زن و 11 مرد با میانگین سنی 01/13±35/47  سال) و 26 مورد لیکنوئید دهان (14 زن و 12 مرد با میانگین سنی 91/12± 46/40 سال) تعداد کل ماست‌ سل‌ها و همچنین تعداد سلول‌های دگرانوله بطور معنادار در گروه لیکن پلان دهان بیشتر از گروه دارای ضایعات لیکنوئید دهان بود (05/0>P). اما  نسبت سلول‌های دگرانوله به کل سلولها بین دو گروه لیکن پلان و لیکنوئید اختلاف معناداری نداشت (05/0< P).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که تعداد کلی ماست سل‌ها و ماست سل‌های دگرانوله را در لیکن پلان دهانی نسبت به واکنش لیکنوئید دهان بیشتر باشد و احتمالا می‌تواند بعنوان یک ویژگی تشخیصی درافتراق هیستوپاتولوژیک لیکن پلان از واکنش لیکنوئید دهان بکار رفته و تفاوت درمانی این دو ضایعه را توجیه نماید.